مطالعات و طراحی شهرک های کشاورزی(باغی،گلخانه ای و دامپروری)

بنا بر آمارها حدود ۱۵ درصد اقتصاد ملی ایران متعلق به بخش کشاورزی است، همچنین ارزش افزوده این بخش در سال گذشته بیش از ۸ درصد بوده است که بالاترین ارزش افزوده را در میان بخش های اقتصادی کشور داشته است،  از این رو توجه به این بخش و تغییر روش تولید آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. مزیت‌های تولید در شهرک‌های کشاورزی هزینه تولید کمتر، بهره‌وری ۱۰ برابری مصرف آب، افزایش اشتغالزایی و تولید صادرات محور است. در قانون برنامه پنجم توسعه در بخش توسعه روستایی، تشکیل شرکت شهرک‌های کشاورزی تکلیف شده است.

شهرک‌های کشاورزی زنجیره تولید کشاورزی در مجتمع‌‌ها و شهرک‌های گلخانه‌ای، دامی یا شیلاتی را به عهده دارد. در این شهرک‌ها کشاورزی با فناوری نو است و تولید در شهرک‌ های کشاورزی با توجه به فضای این شهرک‌ها بیشتر توسط افراد متخصص در حوزه کشاورزی است.

در شهرک های کشاوری سه نوع عملکرد مختلف قابلیت استقرار دارند. این سه نوع شهرک شامل شهرک گلخانه ای ، شهرک دامپروری و شهرک شیلاتی می شوند.

شهرک گلخانه ای

شهرک‌های گلخانه‌ای شهرک هایی هستند که بعنوان مراکز تولید محصولات کشاورزی تخصصی به شمار می‌روند و در آن‌ها از فناوری‌های پیشرفته و مدرن برای کشت و تولید محصولات استفاده می‌شود. این شهرک‌ها معمولاً دارای ساختارهای زیربنایی متنوعی مانند گلخانه‌ها تجهیزات آبیاری و خطوط تولید مدرن هستند.

شهرک دامپروری

شهرک دامپروری شهرکی است که به صورت اختصاصی برای پرورش و نگهداری دام ها طراحی و ساخته شده است. این شهرک ها معمولا از تاسیسات مخصوصی برای پرورش دام ها، انبارهای غلات و امکانات دیگری که برای دامپروری لازم است تشکیل شده اند.

شهرک شیلاتی

شهرک‌های شیلاتی یک نوع شهرک کشاورزی هستند که به صورت خصوصی برای پرورش ماهیان گرمابی و سردابی ایجاد می‌شوند. این شهرک‌ها از تجهیزات و فناوری‌های خاصی برای پرورش ماهی استفاده می‌کنند و برای تأمین منابع آب معمولاً در نزدیکی دریاچه‌ها یا رودخانه‌ها قرار می‌گیرند.

طراحی و ساخت یک شهرک کشاورزی شامل مراحل زیر می باشد :

  • مکانیابی شهرک کشاورزی
  • امکان سنجی (طراحی مرحله اولیه) شهرک کشاورزی
  • طرح آماده سازی (طراحی مرحله دوم) شهرک کشاورزی
  • انتخاب پیمانکار جهت اجرا و نظارت توسط مشاورین ذیصلاح

مطالعات تفصیلی خاکشناسی (تهیه نقشه های مدیریت پذیری خاک)

سالیان متمادی است که در کشور مطالعات خاک‌شناسی و طبقه‌بندی اراضی برای آبیاری و یا طبقه‌بندی چند‌منظوره صورت می‌گیرد و نتایج این شناسایی به‌صورت گزارشات متعدد منتشر شده است. تا به‌حال بیشتر پروژه‌های خاک‌شناسی فقط با هدف تهیّه نقشه‌های طبقه‌بندی خاک‌ها و اراضی انجام می‌شد و این طبقه‌بندی برای بهره‌برداری‌های کُلّی مثل آبیاری، دیم‌کاری، توسعه مراتع و غیره صورت ‌گرفته و برای ارزیابی برای نباتات مختلف زراعی و باغی قابل استفاده نمی‌باشد. زمانی خاک‌شناسی، پویایی و جنبه کاربردی خود را به‌دست خواهد آورد که پس از انجام پروژه خاک‌شناسی، افزون‌بر تعیین نوع خاک و تهیّۀ نقشه آن قادر باشیم به کشاورز الگوی کشت بهینه را ارائه داده و او را در زمینه نوع مدیریتی که بایستی اعمال کند و هم‌چنین نحوۀ استفاده پایدار از منابع آب و خاک راهنما باشیم. یکی از اهداف مطالعات تهیّۀ نقشه‌های مدیریت‌پذیر خاک رسیدن به هدف فوق است.

مطالعات طرح های جامع کشاورزی

بخش کشاورزی یکی از قطب های اساسی اقتصاد کشور جمهوری اسلامی ایران محسوب می گردد و سرمایه گذاری و توجه ویژه به این بخش امری اجتناب ناپذیر می باشد. چرا که اقتصاد ایران را باید اقتصادی برپایه کشاورزی دانست. اقتصاد مبتنی بر کشاورزی است که امنیت غذایی، توسعه اقتصادی و اشتغال و استقلال کشور را به دنبال خواهد داشت. برکسی پوشیده نیست که تحقق این امر تاثیر مستقیم بر حفظ امنیت ملی، ابعاد سیاسی و اجتماعی کشور دارد و عامل بازدارنده مهمی در برابر قدرت های جهانی است. بخش کشاورزی جهت حصول به اهداف تعریف شده، وظیفه مدیریت و راهبردی یک زنجیره بسیار گسترده و پیچیده از تولید تا توزیع و مصرف محصولات را داراست که اولین و          کلیدی ترین حلقه مدیریت این زنجیره، داشتن آمار و اطلاعات دقیق و بهنگام است.

زمینه های فعالیت – کشاورزی و دامپروری